Hayatta hangi kararı alırsam alayım en çok vicdanıma soruyorum ‘Emin misin’ diye! Bu ülkede en çok sıkıntı yaşadığımız şeyin, artık aldığımız kararları vicdanımızla değil de cüzdanımızla, makam aşkımızla almamız olduğunu düşünüyorum.
İnanın alınan kararları ve adaletin verdiği cezaları ne aklım alıyor ne de vicdanım kabul ediyor artık. Bir suçun cezası size ayrı bana ayrı olabilir mi!
Ben diyelim ki evrakta sahtecilik suçu işliyorum o kurumda müdür yapılıyorum. Bir başkası aynı suçu işleyince 8 yıl 9 ay ceza alıyor. Ben bir yerleri parsel parsel hakkı olmayan insanlara verince onur konuğu oluyorum. Aynı suçu başkası izleyince 5 yıl cezaevine giriyor. Sonra da diyorlar ki adalete inanın!
Dönemin siyasi iradesine göre kararlar alan adalete ne kadar güvenebiliriz ki! Başörtüsü yasakları varken, okula bu şekilde girmek isteyenlere akıl almaz cezalar verenler nerede mesela! Hadi verseler ya şimdi o cezaları!
Cumhurbaşkanı Erdoğan, okuduğu bir şiir yüzünden aylarca cezaevinde kaldı. Haksızlık, adaletsizlik, vicdansızlık! Erdoğan aynı şiiri okumaya devam ediyor. Verebilecek var mı o cezayı! Demek ki dönemin şartlarına göre verilen cezalar var ve bu vicdansızlık insanların hayatlarını olumsuz yönde etkiliyor.
Siyasi iradenin gücü nispetinde insanları yargılayan ve onlara göre ceza verenler hiçbir zaman hatırlanmaz. Sadece Cumhuriyet tarihine bile baksa insanlar bunu çok iyi göreceklerdir.
Yüreği güzel insanların aldığı öyle cezalar görüyorum ki inanın adalete olan inancımı hepten yitiriyorum. Akılla ve vicdanla değil de ‘konjektüre’ göre verilen cezalar, tarihin bir döneminde yerden yere vuruldu, vurulacak!
Bugün verilen kararlar ileride herkesin kahır içinde birbirine anlatılacağı hikaye haline gelecek. Çünkü içinde adaletin olduğuna kararı verenler dahi inanamayacak!
Hz. Ömer Şam Valisi’ne ‘Adâleti yık, câmiyi yıkma’ demedi. ‘Câmiyi yık, adâleti yıkma’ dedi. Umarım adaleti ayakta tutanların daha çok olduğu bir ülke haline geliriz…
(18.11.2022)