Ayrılan âşıkların değil, evladını kaybeden bir babanın yürek yangını...Sözleriyle iki aşığın ayrılığını hatırlatan Veda Busesi şarkısı aslında bir sevgiliye değil kaybedilen bir evlada yazılmıştır. O muhteşem sözler aslında acılı bir
babanın kendine sitemidir.Şair Orhan Seyfi Orhon'un 10 yaşındaki kızı ağır hastadır. Annesinin ölümünde babasının halini hatırlayan kızı son anlarında “alevler içinde” babasının
kucağındadır. Ölümünden hemen önce babasından “gidişine ağlamamasını” istemiş hatta bu konuda söz almıştır. Ama ellerinde can veren yavrusuna dayanamayan baba yüreği, kızına verdiği sözü tutamaz ve “bir alev halinde “akan gözyaşlarına engel olamaz ve
kendisine sitemini de mısralara döker.
VEDA
Hani, o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda busemi,
Yüzüme bu türlü bakmayacaktın?
Hani, ey gözlerim bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda,
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın?
Gelse de en acı sözler dilime,
Uçacak sanırım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime,
Hani, ey gözyaşım akmayacaktın?
(12.03.2021)
