En çaresiz anındadır Tülin; "Ah anacığım şimdi yanımda olsaydın ne vardı?" diye geçirir içinden ve;

En çaresiz anındadır Tülin;

"Ah anacığım şimdi yanımda olsaydın ne vardı?" diye geçirir içinden ve;

”Anne!... Neredesin?” diye bağırır.

"Kızım...Yavrum."

Ses; kâbuslarının üzerine bir ışık gibi yayılır, bir müjde gibi bütün yalnızlıklarını siler.

Tülin, bu müşfik sesi tanır ve gülerek ağlamaya başlar.

Annesinin sesidir bu.

Biraz sonra, mutfaktan yana duvarın taşlarının oynadığını fark eder.

Açılan delikten annesi görünür.

Elinde bir pet şişe dolusu su… Her tarafı toz toprak... Sürünerek Tülin''e yaklaşır… Bir anne şefkati ile okşar kızını… Getirdiği suyu içirir.

”Korkma kızım kurtulacaksın,” diyerek kızının üzerindeki dolabı var kuvveti ile iteler. Dolap yana doğru kayar.

Tülin rahat bir nefes alır.

”Seni Allah gönderdi anne!”

Annesi her zamanki gibi o melek masumiyetiyle bakarak;

”Evet kızım. Allah seni kurtaracak.”

”Birlikte kurtulacağız anne.”

Annesi bu söze gülümser.

Tülin, aradan ne kadar zaman geçti bilemiyordu.

Kazma ve kürek seslerini işittiğinde birilerinin onları kurtarmak için geldiğini anlar. "Buradayız."diye bağırır.

Ancak sesini kimseye duyuramaz

Kazma ve kürek sesleri hızlanmaya başlar. Az ilerdeki duvarın taşlarının oynadığını görür. İri bir taşın düşmesi ile gün ışığı karanlığa bir nur gibi doğar.

Açılan delikten içeri doğru bakan bir yüz belirir ve;

“Kimse var mı?” diye seslenir.

”Buradayız!...”diye bağırır, Tülin.

Dışarıdan birisi, ”Bir ses duydum.” der.

Sesler, yakınlaşır.

Bir müddet sonra açılan delik büyür.

Tülin önce annesini çıkarmak ister. Ancak annesi kızını dışarı doğru iterek:

”Haydi kızım önce sen çıkacaksın.”der.

Tülin''i yavaşça dışarı çekmeleriyle birlikte bir alkış tufanı kopar.

İtina ile sedyeye yatırırlar.

İçlerinden birisi, ”Kıza su verin” diye bağırır.

O anda Tülin, sedyenin yanındaki insanların arasında üstü başı perişan babasını görür.

” Annem, içerde bana su içirdi baba. Siz annemi kurtarın. Annemi...Annem içerde.”

Babanın bittiği andı.

Gam yükü gözlerle kızına baktı…Baktı…

Hıçkırıklar boğazına düğümlendi.

“Anneni toprağa vereli üç gün oldu kızım,” diyemedi…

Alıntı…

(14.02.2023)